Główkujemy, czyli plecaczek, kaski i dzięcioły.

Bkrukl

Witam. Zabrałem dziś swoją 0,5 na przejażdzkę. Wiadomo, ja trzymam kiere, a ona mnie. Jedziemy, jedziemy, no i jest rondo. Zwolniłem, ale widze że jest luka między autami no to buta do przodu. Naraz, jak mnie coś z tyłu nie jeb&*#.... Kaskiem w mój kask. Ok, myśle raz sie zdażyło. Jedziemy dalej. Dłuższa prosta no to gaz. 100 lece, nagle z rowu wyskakuje kundel jakiś. Hamowanie, ominięcie dziada, i gaz. I znów puknięcie. I już słyszę że małżonka klnie, bo nie wie jak temu zapobiec. No se myślę, albo trzeba sie odsunąć od siebie, albo bardziej przytulić. Wybrała to drugie. Było już lepiej, ale czasem też delikatne popukiwanie było.

Jak to jest u Was?

matius28

też tak mam, naszczepcie mi pomaga oparcie i zalecenie małżonkowi żeby patrzyła na drogę. Wtedy wie że trzeba hamować itp. Dzięki temu można zminimalizować stukanie kasmiem

jabol_dread

Hm... Jak miałem daelima, to kobitka jechała ze mną jeden jedyny raz. Twierdziła, ze jest za bardzo pochylona do przodu i faktycznie tak było, bo czułem to na swoich łokciach. Trzymałem cały ciężar na sobie.
Teraz na Kawasaki bardzo jej się spodobała jazda ze mną. Uzgodniliśmy pewne warunki (czyli trzyma się mnie, a nie rączek z tyłu, trzyma się zawsze, a nie ze puszcza jak jadę powoli, jak chce się zatrzymać to klepie mnie w nogę, no i najważniejsze, siedzimy tak zeby i mnie i jej było wygodnie i komfortowo). Ja sobie siadam pierwszy w wygodnej dla mnie pozycji i kobieta siada tak, ze nie leży na mnie tylko jest przesunięta do tylu. Macha głowa w lewo i prawo i jak wiemy, ze nie ma kontaktu naszych kasków to ruszamy. Zauważyłem, ze na początku zdarzało jej się kłaść na moich plecach, a teraz juz sama chyba podświadomie czuje, ze jest za blisko i cofa się na siedzeniu i jedziemy dalej.

Daniel

Macie fajne żony.....Moja za nic nie chce ze mną jeździć

Katarzyn

To wypowiem się również ja. Dla tych co mnie nie znają, jestem plecakiem z tysiącami km na koncie, wliczając w to dwie tygodniowe objazdówki po Polsce - jedna na daelimie, druga na hondzie ntv.
Podczas jazdy mamy proste zasady: jedź tak, żeby obojgu było wygodnie, nie wystawiaj nóg, nie wychylaj się za bardzo. Resztę zasad narzuciłam sobie sama: zanim zacznę się poprawiać czekam na odpowiedni moment (prosta droga bez szczególnych manewrów itp), trzymam się przede wszystkim nogami (ręce tylko przy większych prędkościach lub na wyboistej drodze, ułożone na biodrach kierowcy, bez ściskania. Przy ostrzejszym hamowaniu łapię się też stelaża od kufra lub oparcia żeby nie wpaść na kierowcę). I chyba tyle, poza tym pełna dowolka. Zdarzało mi się nagrywać filmiki odwracając się maksymalnie tyłem i też było ok.

Dziobanie - temat rzeka. Jest nieuniknione (chyba że ktoś siedzi bardzo daleko od kierowcy ale wtedy nie jest w stanie się trzymać nogami). Są różne typy plecaków: takie które zasypiają po paru minutach jazdy (ryzykanci, nie wiem jak to robią), takie które oglądają krajobrazy i takie które oglądają krajobrazy i jednocześnie obserwują drogę. Należę do tych ostatnich, a mimo to zdarzy mi się dziobnąć. Z pasażerem na moto jest tak samo jak z pasażerem w aucie - jest bezwładny przy różnych manewrach, jak np hamowanie czy nawet zmiana biegów. Ciało pasażera reaguje na to, co się w danym momencie dzieje z pojazdem, nie zawsze jest w stanie przewidzieć jakąś sytuację aby temu zapobiec a dodatkowo nie ma oparcia w postaci kierownicy. Obserwuję drogę, szykuję się do każdego wyprzedzania (raz tego nie zrobiłam, dobrze że za plecami miałam kufer), hamowania, na każdą zauważoną dziurę itp. Mimo to i tak dziobię. Dlaczego? Bo siedząc z tyłu, mając głowę na tej samej wysokości co kierowca nie widzę wszystkiego i nie obserwuję drogi non stop (przy niektórych prędkościach się nawet nie da). Czyli przy każdej zmianie biegów, przy hamowaniu, wjechaniu w dziurę musicie się spodziewać uderzenia z tyłu, ponieważ to nie plecak prowadzi, nie on w 100% czuje maszynę, tylko wy kierowcy. Takie jest moje zdanie, plecaka który wyznaje zasadę trzymania się nogami, co zmusza do określonej odległości od kierowcy i go akurat nie zmienię, ponieważ nie wyobrażam sobie przejechać 200km z rękami wykręconymi do tyłu.

Jeżeli znacie jakieś super pomysły żeby uniknąć dziobania (bo nie jest to miłe dla żadnego z nas) to chętnie przetestuję. Smile

Rushrod

No Kasiu, muszę cię pochwalić, bo faktycznie, bardzo ale to bardzo rzadko robisz dzięcioła i z praktycznie wszystkim się zgadzam. I tak, dostaję kurwicy jak mnie ktoś dziobie kiedy prowadzę. Polećcie plecaczkom - trzymać nogami, ściskać i nie jechać biernie tylko aktywnie czyli w miarę kontrolować drogę, czyli przykładowo przy zbliżaniu się do świateł jadąc z Katarzynem, na zielonym też ale przy pomarańczowym po prostu czuję, że ściska moje biodra więc wiem, że nie śpi tylko spodziwa się hamowania i to jest dobre. Mamy taką zasadę - nie wystawiaj nóg, trzymaj nogami za biodra i to generalnie wystarcza. Leżenie na mnie u Katarzyn, zdarza się tylko jak jedziemy 150 lub więcej bo faktycznie wiatr wali - kal to w nakedzie, i mniej mi to też przeszkadza bo wiatr na tyle mnie wypycha, że mało cierpią ręce (mało, czyli mniej niż jakbym jechał sam). Ogólnie z plecaczkiem trzeba jechać trochę bardziej płynnie. Ot co, im spokojniejsza jazda tym mniej lub wcale się dzięciołki pojawiają. ALE. Prawda jest krótka i niektórym znana, przejedź tysiące i głowa nie będzie stukana. Bycie plecaczkiem to też sztuka i doświadczenie - trzeba jeździć z kimś, on też się nauczy. Plecaczek to człowiek a nie worek kartofli, więc z czasem nauczy się jazdy z tyłu, co więcej przecież plecaczek sam z siebie na bank nie lubi stukania kaskiem, to oczywiste.
Innych też zapraszam do dyskusji, rad i wspominek doświadczeń. Smile

+ EDIT

Np. Kat już zakumała taką zależność, że jak jadę środkiem i nic się nie dzieje to luzik, a jak np. bujam się od środka do lewej lub uderzam na lewą stronę, lub redukuję i mam wyższe obroty to pewnie będzie wyprzedzanie a jak jest ciąg aut to nagłe hamowanie i wpadnięcie za któreś z nich... Smile

I wiele innych sytuacji które można wyczuć np. szukając drogi, przeciskając się w korku etc.

Cancerówka

Tu już nie ma za dużo od dodania, Katarzyn w zasadzie wyjaśniła co i jak. Ja mam podobne doświadczenie, też tysiące km spędzonych na plecaku.
Dużo zależy od stylu jazdy kierującego i od modelu motu. Każdy plecak w końcu wypracuje wygodna pozycje dla siebie dopasowując się do moto i poznając styl jazdy. Oczywiście łatwiej jest plecakowi jak wie jak to jest na pierwszej pozycji, ale na drugiej tez jest fajnie, można naprawdę dużo zobaczyć Wink

Dariusz

Nie tylko kierowca, ale i plecaczek musi myslec podczas jazdy. Oboje obserwuja droge i sytuacje na niej wtedy zawsze oboje odpowiednio reaguja.
My tam na motorze nie stukamy sie, chociaz jazda na motocyklu z plecaczkiem (zona, dziwczyna) jest jak wiecie co.... Trzeba byc dopasowanym Smile

Ja zawsze jestem sciskany nogami prxy hamowaniu i nie stukamy sie.
Plecaczek i kierowca to jedno cialo. Smile

haqqax

Ja się jeszcze nie odważyłem zabrać żony na moto. Sad

Rushrod

AdamM71

Można sobie zawsze do kasków przykleić jakieś gąbki albo sprężynki Smile

Tak na poważnie to problem jest tak stary jak jazda na motocyklu. Ja wybrałem wariant oddzielnego moto dla mojej żonki i się sprawdza. Polecam każdemu mężowi taki zakup. Kto zna Violę to wie o czym mowa. Smile

Tak na marginesie to siemanko wszystkim, dawno żeśmy myśmy sobie tu nie pisaliśmy. Smile

Dariusz